झुल्कियोस दैलो दैलोमा, अन्धकार चिरी ज्योति
धेरै भयो खुशी निभेको, आउ उषा लाली पोती
रगतको छिट्टा छिट्टामा, निसास्यो यो कठै ! माटो
श्रम शिप भए कदर, फल्थ्यो होला यही मोती
सदभाबको बाताले कसम, आस्थाको छानो हाम्रो
छेकिन्थ्यो के झरी ?नत्र त, आर्काको छातामा ओती
भोक किन्न सकिन्छ कहाँ ? चौरासी बेन्जनै भे नी
अमृत झै हुन्छ बरु त्यो, पसिनाले कमा रोटी
हर नेपाली मनमा पलायोस खुशीको जमरा
अट्ल होस शान्ति यहाँ, देउ बिबेक सरस्वती
