August 3, 2009

यस्तो पनि हुन्छ !

Crocodleविमान भित्र गोही !:

विमानसंग चराहरु ठोक्कीने कुरा कहीलेकाही सुनिन्छ। तर एउटा यात्रु वाहक विमानमा गोही भेटीयो भने कस्तो लाग्ला ?।

गत हप्ता त्यस्तै घटना भएको छ। ईजिप्ट एयरको आबुधाबी बाट काहिरो जान लागेको एउटा विमानमा यात्रुको सामान राख्‍ने ठाउँबाट एउटा गोहीको बच्चा निक्लेपछि विमान यात्रीहरु भयभित भए । जम्मा २७ ईन्च मात्रै लामो र बयस्क नभैसकेको भएकोले चालकदलका सदस्यले केहीबेरको कोशिस पछि सो सानो गोहीलाई नियन्त्रणमा लिएर स्थितिलाई सामान्य बनाएका थिए ।

(समाचार र फोटो सोर्सको लागि फोटोमा क्लिक गर्नु होला)

दुई मुखे गाई:

यो खबर कोलम्बियाको । अघील्लो हप्ता, २४ जुलाईको दिन कोलम्बियाका एकजना किसानको गाईले दुइवटा मुख भएको बाच्छीलाई जन्म दिएको छ।

हालसम्म स्वस्थ रहेको यस बाच्छीको नाम जेनीफर राखिएको छ । दुईटा मुख, चार आँखा भएको यो बाच्छी खैरो रंगको छ । टाउको एउटै भएका कारण दिमाग पनि एउटै रहेको सो गाई बारे दाँया पट्टी राखीएको यो भिडियो बाट पनि अरु जानकारी लिन सक्नु हुन्छ ।

ए.टि.एम. चोरको कथा:

चोरहरुले ए.टि.एम. मेशिनबाट पैसा झिकेको वा चोरेको खबर त कहीलेकाही आईरहन्छ । तर चोरले पैसा हैन, ए.टि.एम. मेशीन नै चोरेको भने सायद यो पहिलो घटना होला । समाचारका अनुसार १ अगष्टको राती, भारतको पन्जाबमा होशियारपुरका दुईजना लुटेराले सो ‘कार‍नामा’ गरेका हुन ।

साथमा ग्यास कटर, एलपिजी ग्यास र अक्सिजन समेत लिएर पुरा तयारीका साथ आएका लुटेराहरुले केही समयको ‘मेहनत’ पछि करिव चार क्विण्टल वजन भएको सो एटिएम मेशीन समेत गाडीमा राखेर भागे ।

पछि चौकिदाद्वार पुलिसलाई सूचना गरिएपछि भने पाँचलाख रुपैया भन्दा बढी रकम रहेको सो मेशीन जोगाउन र चोरलाई समेत पक्रन पुलीसहरु सफल भए ।



प्रथम अन्तराष्ट्रिय नेपाली ब्लगर भेला सम्पन्न । सम्पूर्ण टेक्स्ट Archives खुल्ला ।

यो भेलाको सम्पूर्ण टेक्स्ट Archives (विना सम्पादन) जस्ताको त्यस्तै हेर्न मिल्ने बनाएर यहाँ राखीएको छ । भेलाको सम्पूर्ण कार्यक्रम र वार्तालाप हेर्न सोही लिन्क पच्छाउनुहोला । उपर्युक्त पेजमा भेला सुरु हुनुभन्दा केही अघी देखीका वार्तालाप समावेस छ। सो भन्दा पछाडीको कुराकानीहरु हे्र्न पेजको माथी दायाँ पट्टी रहेको >Next दवाउदै अगाडी बढ्नु होला

दौंतरीमा अगस्ट १, २००९ मा प्रथम अन्तराष्ट्रिय ब्लगर भेला सम्पन्न भयो। उक्त भेलामा देश विदेश स्थीत ४० जना जति ब्लगरको सहभागीता भएको थियो।

भेलाको रुपरेखा यस प्रकार थियो:

- उद्घघाटन तथा झण्डोतोलन - ठरकी दादा बाट
- रा्ष्ट्रिय गान - सुजन शर्माबाट
- सभापतीत्व - बसन्त गौतम
- स्वागत मन्तव्य - दिलिप आचार्य
- सहभागीको नाम तालीका
- परिचय तथा प्रस्ताबित बिषय
- प्रस्ताबमा छलफल
- छलफलको निचोड
- कार्यक्रम समापन

भेलाको निचोड यस प्रकार थियो:


१) डुब्लिकेट कपि, मल्टि कपी, चोरी लाइ दुरुस्ताहित गर्ने ।
२) ब्लगर ग्रुपको युजर इमेल nepali-bloggers@googlegroups.com तयार गर्ने । -तयार भयो अब तपाई आफै नै http://groups.google.com/group/nepali-bloggers लिंकमा गएर सदस्य बन्न सक्नुहुनेछ।
३) नया ब्लगरलाइ प्रोत्शाहन गर्ने।
४) आजको भेलाको कपी दौंतरीमा राख्ने र बांकी एजेण्डाको बारेमा छलफल गर्ने। - टेक्ट एक महिनाको लागी उपल्ब्ध भैसकेकोक छ। अब कमेन्टबक्समा बहस गर्नुहोला।
यो भेला बाट आएका कुरा कसरी अगाडी बढाउने कमेन्ट बक्समा छलफल गर्नुहोला।

भेलाका अघि पछीका केही रोचक पक्षहरु:

  • भेलामा पालै पालो गरी जम्मा ४० जना ब्लगर र ८ जना पाठक साथीहरुको उपस्थिति थियो ।
  • भेला ठीक समयमा सुरु भएर तोकिएको समयमै समापन भएको थियो ।
  • भेला अबधिभर दौँतरीमा ३२१ आगन्तुक प्रवेश (वा दौँतरी मा ३२१ पटक क्लिक भएको) थियो ।
  • भेलमा जम्मा २५४७ मेसेज आदान-प्रदान भएका थिए ।
  • अर्काको ब्लगका सामाग्रीहरु कपि-पेष्ट गर्ने ब्लगरको ‘झाँको झार्ने’ कुरा हुँदा वातावरण निक्कै रमाईलो भएको थीयो ।
  • भेलाको अगी पछि गरेर भेलाको बारेमा ३९८७ मेसेज आदान- प्रदान भएको थीयो ।
  • केही सहभागीहरु काम, केही खाना त केही निन्द्रा छाडेर सहभागी भएका थिए ।

भेला अघि पछीका केहि रमाईला वाक्यांशहरु जस्ताको त्यस्तै:

Nepalean: ५ घन्टा देखी यो हेरको मेरो आंखा त गुच्चा जस्तो भाको छ ।

T-Dada: मेरो कम्प्युटरमा त मकै पडकेको जस्तो आबाज आएर मेसेज आउन थाल्यो ।

wordflows (guest): bomb ta padkeko chaina ni.

Basanta: बरु डण्डा खाईन्छ, तर झण्डा चाहिन्छclip_image001

ZeroHour (guest): हैन "क्रमभंग" गर्न भएन ।

sapanasansar (guest): दौतरी चोतारी मा भेला सकिएपछि पो उपस्थित भएछु जस्तो छ ।

sapanasansar (guest): बेदनाथ ज्यु को किन त्यस्तो भयो घर तिर भाउज्यु सुत्केरि हुनुहुन्थ्यो कि ?

BedNath (guest): hijo laptop ma problem aayer program install gardai thik bho ...ani aber sutiyo ...

भेलामा वाकाजीले एउटा मिठो कविता र गजल पनि राख्‍नु भएको थियो । कविता यहाँ जस्ताको त्यस्तै राखीएको छ:

निच्छल स्वच्छ पवित्र भाब बोकी
लम्कौ दौतरी हातेमालो गर्दै
भूगोलको कुना कुना पसी
छरौ मुस्कान आलोपालो गर्दै
सबै आफन्त सबै नेपाली
चढोस् सबमा सदभाबको लाली
मेची दुख्दा रोवोस महाकाली
जय नेपाल जय, नेपाली

(गजल भने कृपया आफ्नै नामबाट दौँतरीमा पोष्ट गर्नु होला वाकाजी)

केहि झाँकीहरु:

First Nepalese International Bloggers Meet

Screenshot 2



August 2, 2009

ब्ल्गर भेलाको बारेमा

नेपालको प्रथम अन्तराष्टिय अनलाइन ब्लगर भेलामा अफ्ठ्यारो समयका कारण सार्है दु:खबस भाग लिन पाइन, त्यसको लागि सर्वप्रथम क्षमाप्रार्थी छु । तर यो नौलो प्रयोगलाई सफल रुपमा समापन गर्न लागिपर्ने र सहभागि हुने सबै धन्यवादका पात्र छन, इतिहासले संधै यो भेला तर्फ फर्केर नयाँ सुरुवातका लागि आभार प्रकट गरिरहन्छ भन्ने मलाई विश्वाश लागेको छ ।

भेलामा भाग नलिए पनि दौंतरिमा राखिएको archives खुब चाख लाएर पढें । यो पढ्दा खुशी लाग्यो, हांस उठ्यो, रिस पनि उठ्यो । कहिले कंही मनमा "हरे हामी नेपाली" भन्ने पनि आए, कहिले "वहा हामी नेपाली" । तर अनलाइन सबै एकैचोटी बोल्न खोज्दा बेला-बेला कुरा छेउ न पुच्छर जस्तो हुन्छ भन्ने कुरो भने प्रष्ट भयो । सबैको आ-आफ्नो बिचार हुन्छन, यो भेलाको सिमित समयमा चित्त बुझ्दो रुपमा सबैमा बहस हुने त कुरै भएन । तर एउटा सुचना आदन प्रदान गर्ने गुगल ग्रुप बनाउने कुरो सार्है राम्रो लाग्यो । करले हैने रहरले जो कोही पनि त्यो ग्रुपमा सामेल हुन सक्छन, अनि केही objective सुचना बांडन यो ससक्त माध्यम हुन सक्छ । जस्तै पहिलो अन्तराष्ट्रिय अनलाइन ब्लगर भेलाको जानकारी सबैलाई प्रदान गर्ने ।

अर्को मलाई मन परेको कुरो भने: आफ्नो बिचार टांसोको रुपमा बहसका लागि राख्ने । दौंतरी सो टांसोका लागि उपयुक्त्त स्थान हुन सक्छ । जस्तै ब्लगान किन राम्रो हो वा होइन, वा अरु नै कुनै बिषयमा । यसमा आ-आफ्नो धारणा chat का दुई लाइनमा पोख्न गर्हो होला तर पुरै टांसोमा पोख्न र क्रमबद्ध रुपमा कमेन्टमा वा छुट्टै टांसोमा बहस गर्दा सहमति खोज्न सजिलो होला । केही त्यस्तो टांसोमा बहस पछी आगामी भेलामा छलफल अगाडि बढाउन अलि सुलभ होला की ?

समग्रमा भन्नु पर्दा यो भेलाले भविश्यका लागि धेरै अरु ढोका खोलिदिएको छ । यो एउटा नया प्रयोग थियो, त्यसैले निश्चित रुपमा सुधारका धेरै ठांउहरु छन । यो एउटा सुरुवात हो, अन्त होइन ।









Remaining Portion


के छ नाममा त्यस्तो ? सबै छ हजूर

भारतीय निर्मात्री एकता कपुर र करन जौहरले ‘क’ बाट नाम शुरू हुने सिरियल वा फिल्म बनाउँछन् । यही समानतालाई आधार मानेर कुरा उनीहरुको बिहे सम्म पुर्याइयो पनि । भारतीय फिल्म संसार र क्रिकेट खेलाडीहरूको विश्वास न्यूमेरोलोजी ( अंक ज्योतिष) , र अक्षर ज्योतिषमा यति बिघ्न छ कि, भनी साध्य छैन । के अंक वा अक्षर ज्योतिष साँच्चै काम गर्छन् त ? यदि गर्छन नै भने कसरी ?

एउटा अनुसन्धानले यसो भनेको छ :

के छ नाममा त्यस्तो ?

शेक्सपियरदेखि अंक ज्योतिषहरूले समेत भन्नेछन् तपाईँको नाममा नै तपाईँको सर्वस्व छ । जुन नाम लिएर हामी जन्मन्छौँ त्यो हाम्रो ‘कस्मिक नाम’ हो । यो नै हाम्रो जीवन उद्देश्य, लक्ष्य, प्रतिभा, क्षमता , पाठ र हाम्रो अस्तित्वको कारण पनि हो । कसैले पछि आफ्नो नाम परिवर्तन गरेर पनि जीवनका निश्चित कार्य र कारणको प्रभावलाई बदल्न भने सक्छन् । तर पनि यो परिवर्तनबाट हाम्रो आधारभूत व्यक्तित्वमा बने कुनै परिवर्तन हुन्न। जसरी बिपरित दिशातर्फ बाट आक्रमणका लागि दौडिँदै आएको कुकुरलाई साथमा रहेको कुनै खाने कुरा फालिदिएर उसको आक्रमक उद्देश्यमा नियन्त्रण पाउन सकिएला , त्यसरी नै अदृश्य कस्मिक प्रभावलाई नाम परिवर्तन वा अंक वा अक्षर ज्योतिषका उपायहरूको अबलम्बनले, केही समधान दिन सक्छ रे !

सकारात्मक कम्पन, स्पन्दन वा तरंग,
Getting the right vibes

अंक वा अक्षर ज्योतिषका अनुसार हाम्रा नाममा हुने श्वर र व्यञ्जन वर्णहरूले तरंगका श्रृंखलाहरू पैदा गरेका हुन्छन् र यिनको नतिजाले हामीलाई केही भनिरहेका वा गराइरहेका हुन्छन् ।

हाम्रो नामका श्वर ध्वनि वा वर्णहरूले हामीलाई ‘आत्मिक व्यग्रता’ "Soul Urge" को कुरा तर्फ डोराइरहेका हुन्छन् । अर्थात, यस्ता वर्णहरूले हामीलाई हाम्रो आत्मा कुन कुरामा व्यग्र छ अथवा हाम्रो जीवनको लक्ष्य र प्रेरणाहरू के हुन भनी त्यतातर्फ उद्वेलित बनाइरहेको हुन्छन् ।

हाम्रो नाममा हुने व्यञ्जनहरूले पैदा गर्ने तरंगहरू हाम्रो व्यक्तित्वको ‘शान्त वा धीर पक्ष’
"Quiet Self" हुन् । यी ती सिप र खूबीका क्षमताहरू हुन् जसले हाम्रो आत्मिक व्यग्रताले प्रयास गरेको लक्ष्यलाई हासिल गर्न मद्दत गर्छन् ।

समष्टिमा यी सबै श्वर र व्यञ्जन तरंगहरूको कूल योग हाम्रो व्यक्तित्वको ‘अभिव्यक्त पक्ष ‘ वा ‘मेनिफेस्टेड सेल्फ’ हो । यो कूलयोगले हामीलाई हाम्रो संसारमा सार्वजनिक हुन मद्दत गरेको हुन्छ र यहाँ हामी जे छौँ त्यही नै हामी हौँ ।
हाम्रो नाम र कुनै अर्को व्यक्तिको नाममा हुने यिनै सकारात्मक वा नकारात्मक vibes तरंगहरूका कारणले गर्दा नै हामी कुनै नामधारी मान्छेहरूसंग पटक्क मिल्न सक्दैनौँ भने कसैसंग हुरुक्क हुन पुग्छौँ । यो आकर्षण र विकर्षणको कारण हाम्रो नाम नै हो । हाम्रो नाममा नदेखिने Karma chameleon अथवा सुषुप्त कर्महरू हाम्रो व्यक्तित्वका अर्को पक्ष हुन जसले हाम्रो जीवनमा हामीलाई भाग्य वा दूर्भाग्यका पाठहरू "Karmic Lessons". पढाउने भूमिका खेल्छन् ।

ज्योतिषको आँकलनमा कुनै व्यक्तिको वर्तमान जीवन एउटा छुट्टै र विशिष्ट अलग अस्तित्व हैन । जन्म मृत्युको असीमित शृंखलामा अघिल्ला र पछिल्ला जन्महरूका जम्मा भैरहने ऋणात्मक र धनात्मक कर्मफलको योगले हाम्रो अहिलेको जीवनलाई निर्दिष्ट गरेको हुन्छ । हाम्रो जन्म समय, नाम र व्यक्तित्व मार्फत हाम्रा भाग्य र दूर्भाग्यहरूको हिसाबकिताब यही अमर बहिखाताबट हामीलाई मिलिरहन्छ ।

हाम्रो जन्मको नाम र जन्म मितिमा हाम्रा कर्मफलहरू आधा आधा तरंगित भएर बसेका हुन्छन् । महिनाको कुन दिनमा हामी जन्मेका हौँ भन्ने कुराले हाम्रो व्यक्तित्वको सूक्ष्म तस्वीर अंक "thumbnail" तय गर्छ र हाम्रा आधारभूत गुणहरू निश्चित गर्छ । वस्तुत: हाम्रो जीवनको ऊर्वर पक्ष यही अंकबाट प्रभावित हुन्छ ।
हाम्रो जन्म मितिका अंकहरूले हामीले जीवनमा सामना वा अनुभव गरेर गुज्रनु पर्ने परिस्थिति र घटनाहरूको प्रकटीकरणलाई हिसाब किताब गरेर क्याप्सुल झैँ राखेको हुन्छ ।

यसैले हाम्रो जीवन मार्ग "Life Path" वा हाम्रो जीवनको बाटो बारेमा थाहा पाउन हामी हाम्रो जन्म मितिका अंकहरूको योगमा भर पर्न सक्छौँ । सबै कुरा जस्तै , हैन त जीवन गणित ?


( अनुवाद)


July 31, 2009

आज ब्लगर भेला

ब्लगर भेला हुन १५-१६ घण्टा जतिमात्र बांकि छ।
भेला हुने समय नेपाली समय शनिवार दिनको ११ देखी १ बजे अर्थात US Central Time, 12:15-02:15 AM, (Friday night)। ब्लगर मित्रहरुले ब्लगर भेलामा सामेल हुन कमेन्ट बक्समा सहभागिताको जनाउनु होला। नाम क्रमाकंमा मिलाएर राखिएको छ। बोल्ने अबसर पनि क्रमअनुसार हुनेछ। जस्ले गर्दा सबैले बोल्न पाउनुहुनेछ भने एकै पटक धेरै बोल्दा बुझ्न अप्ठ्यारो हुदैन।

भेलाको रुप रेखा:
- उद्घघाटन तथा झण्डोतोलन
- रा्ष्ट्रिय गान
- सभापती चयन
- स्वागत मन्तव्य
- सहभागीको नाम तालीका
- परिचय तथा प्रस्ताबित बिषय
- प्रस्ताबमा छलफल
- छलफलको निचोड
- कार्यक्रम समापन

भेलामा उपस्थीत हुन जानकारी गरानुभएका मित्रहरु:
१) नेपालियन - www.dautari.org
२) हावा द विन्ड - http://hamronepalma.blogspot.com/
३) दूर्जेय चेतना - http://doorjeya.blogspot.com/
४) Sujan Sharma - http://sujanacharya.blogspot.com/
५) Shiva Prakash - www.nepalimanharu.com
६) Dilip Acharya - http://dacharya.blogspot.com/
७) NKM - http://ajabgajab.blogspot.com/
८) खुल्लामन्च - www.khullamanch.blogspot.com
९) BasantG - http://giri25.blogspot.com/
१०) ठरकि दादा- www.dautari.org
११) Milan - http://www.milanl.com/
१२) सपनासंसार - www.sapanasansar.com
१३) जोतारे धाइबा - www.dautari.org
१४) Lovlyanup - http://lovlyanup.blogspot.com/
१५) हाम्रो ब्लग - www.hamroblog.com
१६) हिमाल पारी - www.dautari.org
१७) एकलब्य - www.dautari.org
१८) प्रलाद - http://hamronijgadh.blogspot.com/
१९) world flows - http://wordflows.blogspot.com/
२०)अशोक नेपाल
२१) चन्द्र मगर - http://madihungri.blogspot.com/
२२) वाका - www.dautari.org
२३) बसन्त गौतम - http://www.basantagautam.com/
१२) आकार
१३) सुमन शर्मा
उपस्थीत हुन र सुझाबको लागी कमेन्ट बक्समा जानकारी दिनुहोला।



July 30, 2009

क्रान्तिमय संघीय नेपालमा भाषाको बहस:

हामी उहिलेको हैन अहिलेको नेपालमा छौँ जहाँ क्रान्तिकारिताको पीठो मात्र मालामाल बिक्छ । यहाँ संगति , मेलमिलाप , गैरजातियतावाद, एकात्मकता जस्ता कुराहरूलाई प्रतिगमन र पुरातनपन्थको पर्याय मानिन्छ । अर्थात, नया नेपाली क्रान्तिकारिताको भाष्यमा, स्थापित पद्दति र सोचको धज्जी उडाउनु नै क्रान्तिकारिता हो भन्ने बुझाइ बनिसकेको छ । अत: सक्नेले समूह बनाउने र समूह मार्फत गरिने वा गर्ने बाहुबली कार्य-व्यवहार सबै जसो क्रान्तिकारिता ठहर्ने अनौठो सांसारिक विशेषतायुक्त अराजकतावादको पक्षपोष नै वर्तमान नेपालको क्रान्तिकारी चरित्र हो । यस्तोमा बहालवाला उपराष्ट्रपति परमानन्द झाले कानूनी शासनको आदर्शलाई पदमा बसी बसी लत्याएर, वर्तमान नेपालको चरित्रलाई समग्र प्रतिनिधित्व गरेका छन् । उनी उपराष्ट्रपति हुन् तर मुलुकको सर्वोच्च अदालतले दिएको निर्णय कुनै पनि हालतमा मान्दिन भनेर वक्तव्य दिँदै पदासीन रहिरहने संसार कै लोकतान्त्रिक पद्दति भित्रका उनी एउटा नमूना पात्र पनि हुन् । तर यस्ता पात्र हुँदाहुँदै , यो पनि बुझ्नै पर्छ कि अनौठा पात्र, प्रवृत्ति र परम्पराको अवलम्बनका दुस्साहस बोक्न सक्ने खूबी भएको हाम्रो लोकतन्त्र संसार कै विचित्रतम् मध्ये एक हुन सक्छ ।

पहिलेको नेपाल र अहिलेको नेपालको भिन्नता नबुझी परमानन्दका कुरा गर्नु नाजायज हुन्छ। म मैले यहाँ परमार्थ , परमेश्वर र परमानन्दका कुरा गरिरहेको छैन । म त परमानन्द झा नामका नेपाली भाषा नजान्ने नेपाली उपराष्ट्रपतिको कुरा गर्दैछु । नेपाली राष्ट्रवादका बुझकीहरू सर्वोच्चको फैसलालाई क्याबात् भन्दै परमानन्दले नेपालीमा शपथ लिइदिऊन् भन्ने कामना गरिरहेछन् मानौँ यसो गर्दा , नेपालको खण्डित राष्ट्रवादमा कायापलट नै हुने हो कि झैँ ।

भर्खरै , उपराष्ट्रपति परमानन्द झाले लिएको हिन्दी भाषाको शपथमाथि सर्वोच्च अदालतले एउटा फैसला दियो । शपथ नेपाली भाषामा लिनुपर्छ र नलिएको भए पुन: लिनू भन्ने अदालतको निर्णयमा , अदालतको फैसला कुनै हालतमा मान्दिन भनेर परमान्नद झाले पत्रकार सम्मेलन मार्फत आफ्नो जवाफ फर्मान गरे । नेपाली राष्ट्रवादी सोचले जति नै यो फैसलाको वाहवाही गरेपनि, मननीय कुरा के हो भने हिन्दी भाषा बिरूद्ध नेपाली भाषाको पक्षमा अदालतले दिएको यो निर्णयले नेपाली राजनीतिमा हालैका दिनसम्म शिथिल बनेका केही मुद्दाहरूलाई केवल सक्रिय पार्ने मात्र काम गरेको छ ।
वास्तवमा भन्ने हो भने शपथ ग्रहणको १ वर्षपछि आएर दिइएको बेसमयको यो अदालती फैसलाले तराईया हिन्दीवादी पार्टीहरूलाई एउटा नया मुद्दा हात लगाइदिएको छ । नेपाली वा हिन्दी वा विकल्पमा अरू के के भाषा हुन सक्छन् भन्ने भाषिक मुद्दा अहिलेको नेपालमा साह्रै विवादास्पद बनाइसकिइको छ । भाषा , क्षेत्र र जातिवादका भावनात्मक मुद्दाहरू अब अदालती फैसला कै भरमा जीत र हार ठानेर तिनको औचित्यता साबित गर्न सकिने स्थितिमा छैनन् । यदि हुँदा हुन त मुलुकका उपराष्ट्रपतिले , सर्वोच्च अदालतको फैसलालाई हँसिमजाकको रूपमा लिने थिएनन् । परमानन्द झा , मधिशे फोरमका उम्मेदवारका रूपमा उप राष्ट्रपति पदमा विजयी बनेका हुन र लगभग सबै मधिशे भनिएका दलहरूको मुख्य मुद्दाहरू मध्ये एक मधेश एक प्रदेश र हिन्दीलाई समानान्तर राष्ट्रभाषाका रूपमा कायम गर्ने माग रहिआएको छ । यस्तोमा अहिलेको निर्णय, मधिशे दलहरूलाई मधिशे आन्दोलन अगाडि बढाउने वा चर्काउने एउटा नया इन्धन बन्ने निश्चित छ । उनीहरूले भन्ने छन् “यो अदालती फैसला पुरानो पहाडिया खस-बाहुन राष्ट्रवादका पक्षपोषकहरूद्वारा हामी माथि गरिएको षडयन्त्र हो”। यही प्रलापमा एउटा नया क्रान्ति जन्माउन पनि सकिनेछ ।

हिजो माओवादी हिंसात्मक युद्ध चर्काउन माओवादीले उरालेका जाति, भाषा र क्षेत्रगत स्वायत्तताका संवेदनशिल नाराहरू आज मुलुकभरि बम बनेर पड्किँदैछन् वा पड्किन खोज्दैछन् । कुनै कुराको गृहकार्य बिना , मुलुकलाई संघियतामा लैजाने कुरा सबै मुख्यदलहरूले ( राजमो बाहेक) स्वीकार गरिसकेका छन् र यो संघियताको आव्हानकर्ता मानिएको माओवादी भने अझै जातिय र भाषिक संघियताको पक्षपातीको रूपमा देखिएको छ । यदि जाति, भाषा र क्षेत्रवाद मा आधारित र यस्तै खालको संघियतामा मुलुक रूपान्तरण गर्न लागिएको हो भने , परमानन्द झाको हिन्दी शपथका बिरुद्द र अदालतको फैसलाका पक्षमा नेपाली राष्ट्रवादी कोकोहोलो मच्चाउन पर्ने कुनै जरूरत छैन । सबै जात भाषा र क्षेत्रका मान्छेलाई उनीहरूले चाहने जातीय, र भाषिक प्रकृतिको मुलुक पस्कन खोजेको नया नेपाली क्रान्तिकारिताको माला जप्ने हामीले ज-जसले जे जे बोल्न चाह्यो वा जहाँ मन लाग्यो त्यहीँ ढुङ्गा गाडेर साँध बाँध्ने र यहाँदेखि यता मेरो राज्यको सीमाना हो भन्ने प्रवृत्ति देखायो भने पनि संघियताका नाममा यसको बिरोधबाट पछि हट्नै पर्ने वाध्यता सबै नेपालको हुनेछ । अन्यथा यो राज्य बिरुद्धको अपराध पो हुनेछ ! केही समय अघि माओवादी मन्त्री गोपाल किराँतीले जातिय संघियताको बिरोध गर्ने चित्र बहादुर केसीलाई जेल हाल्नु पर्छ र राष्ट्रिय जनमोर्चालाई प्रतिवन्ध लगाउनुपर्छ भन्ने प्रस्ताव नै मन्तरीमण्डलमा पुर्यालएका थिए । यस्तोमा, उपराष्ट्रपतिको हिन्दी भाषापर्तिको मोह , जातिय संघियताको बिरोधमा देखापर्न सक्छ ।


यहाँ त परमानन्दले हिन्दी आफ्नो मातृभाषा भएको र नेपाली आँफूले बुझ्दै नबुझ्ने जिकिर गरेका छन् । हुनसक्छ , कुनै समयमा आँफै सर्वोच्च अदालतको न्याधीश भएर नेपाली भाषामा नै ठेलिका ठेली निर्णय लेख्ने परमानन्द झा फोरममा लागेपछि , उनको नेपाली भाषाको ज्ञान सम्पूर्ण हराएर हिन्दीकरण हुँदै उनी नेपाली नजान्ने बनेका पनि हुन सक्छन नि ! नेपाली भाषा नजान्ने भन्ने उनको दावा जति हास्यास्पद छ त्यति नै एउटा राजनैतिक मुद्दाको प्रतिनिधित्व गर्दै उपराष्ट्रपति बनेका परमानन्द , नया नेपालका एउटा जायज क्रान्तिकारी हुन भन्ने कुरा मन्नै पर्छ । किनभने यस्तै त छ हाम्रो क्रान्तिकारिता ! अदालत, प्रशासन, स्थापित पद्धति, सदैव भैरहने वा गरिरहने कुरा मानेर पनि कोही क्रान्तिकारी भएको उदाहरण छ र ?
हिन्दी भाषालाई तराईको राष्ट्रभाषाको रूपमा मान्यता दिनुपर्छ भनेर आन्दोलन र संघर्षमा लागेका फोरम, तमलोपा र अरू पनि दलको नेता भएका छन् परमानन्द , हामीले व्यक्ति परमानन्दको आलोचना गर्नुको पनि कुनै तुक छैन किनभने , यो सन्दर्भ वृहद राजनीति भित्रको सानो अंश हो , कण हो । देशको राजनीतिले नै यही कुरा सिकाएको छ । माओवादीले क्रान्ति गरे कथित बुर्जुवा सामन्ती प्रणाली बिरूद्ध र छियाछिया पारे सामाजिक सद्भावको हाम्रो समाजको अन्तरंगलाई, अब मधेशवादीले क्रान्ति गर्दैछन् कथित नेपाली भाषा र पहाडिया राष्ट्रवाद बिरूद्ध । नया नेपालमा जुनसुकै मुद्धा लिएर क्रान्ति र बिद्रोह गर्ने अधिकार त छ नि नागरिकलाई । यस्तोमा कसैलाई तेरो भाषा नबोल भन्न मिल्छ ? कुनै मानेमा मिल्दैन । यही सिकाएका पनि छन् क्रान्तिका ठेकेदारहरूले । यसैले यो मामिलामा जति बोल्न खोज्यो त्यति अर्थहीन बहसमा फँसेको प्रतित हुन्छ ।

अबको नया नेपालमा जात, भाषा , क्षेत्र का कुरामा बहस गरेर यो कुरा गर्न पाउन्नस् भन्नु प्रतिगमन ठहर्छ । थाहा छ, हिन्दी नेपालमा कसैको मातृभाषा हैन तर सम्पूर्ण तराईका पार्टीहरू त हाम्रो भाषा यही हो र यही चाहिन्छ भन्दैछन् । जब मधेशवादी आन्दोलनको सुरक्षाकवच लगाएर हिन्दी भाषा नेपाली भाषा र कथित पहाडी राष्ट्रवादसंग लडाउन सिंगार पटार सहित खडा गरिँदैछ भने , परमानन्द झाको बिरोध र उनले लिने नेपाली भषाको शपथले मात्र यो मुद्दा माथिको बहसलाई निरूपण गर्ला र ? के भन्छन् जातिय र भाषिक संघियताका ठेक्कापट्टा गर्ने राजनैतिक दलालहरू ? के छ राजनितिको सट्टा बजारमा यो मुद्दाको उतारचढाव र भविष्य ? सोध्ने हो भने सोध्नुस् जातीय र भाषिक संघियताका व्याख्याता भाष्यकारहरूलाई , परमानन्दलाई हैन । किनभने ऊ त एउटा गोटी हो । गोटीले आफ्नो नियति बोल्दैन, बोल्ने आवाज नै हुँदैन, ऊसंग ।