जल्यो क्यालीफोर्नीया

संयुक्त राज्य अमेरीकाको तेस्रो ठुलो राज्य क्यालीफोर्निया यस पटक इतिहासकै एउटा ठुलो आगलागीको चपेटामा परेको छ। प्यासीफीक महासागरसंग जोडिएको यो राज्य सुन्दर तथा उत्तम हावापानी त छदैछ,आम्दानीमा पनि सबै राज्यहरुलाइ उछिनेर अग्रपन्तिमा उभिएको छ। तर एक तिहाइ भन्दा बढि भुमी जंगलले ढाकेको हुदा बर्षै पिच्छे यो राज्य आगलागीको चपेटामा पर्दै आएको छ। जंगलमा भएका रुख मध्य सल्लाको बाहुल्यता हुदा क्यालीफोर्नियाको आगलागीले सधै नै उग्ररुप लिन गर्दछ। मानिसहरु बिज्ञानको मद्दतले जती अगाडी बढे पनि,प्राक्रितीक चपेटमा पर्दा बिज्ञानका साधन त्यती सहयोगी नहुदा प्रक्रीतीको अगाडी सधै निरही हुने गर्छ। यस्तै भयो यस पटकको क्याल्फोर्नियाको आगलागी पनि।जमिन तथा आकासबाट आगोसंग लड्दा पनि आगोले आफ्नो पन्जा फिजाइं छाड्यो। माथिको तस्विर गुगलमा देखाइएको स्यानडियागो प्रदेशको आगलागिको नक्शा हो। यसलाइ साउथ डेकोटा स्टेट युनिभर्सिटीका भुगोलका बिध्धार्थीले प्रस्तुत गर्दै लगेका छन जस्मा उग्र आगो,साना आगाहरु, आपतकालीन सहारा स्थल आदी देखाइएको छ। कडा बतास तथा बर्षोंको सुख्खाले दन्किएको आगोका धुँवा र खरानीले त्यो क्षेत्र पुरै ढाकेको त छदैछ,त्यसले दशौं लाख मानिसहरुलाइ पनि बिस्थापित गर्दैछ। १०० माइल प्रती घन्टा सम्मको हावाले आगोलाइ यसरी फैलाएको छ कि,कोषौं पर देखिएको धुवा हेर्दै सुतेका एक जना स्थानियबासी भोली बिहान उठेर समाचार हेर्दा समाचारको रिपोर्टर आफ्नै घर छेउमा थिए। अमेरिकी सरकारले यो क्षेत्रलाइ आपतकालिन क्षेत्र त घोषणा गरिसकेको छ तर सन् १९५० यता बनेका आधा भन्दा बढि घर आगलागीको सम्भावना भएका क्षेत्रमा बनाइएको हुदा यो सम्स्याले बिकराल रुप लिने निश्चित नै छ। हिउं जस्तै खरानीको बर्षा हुदा केहीले त आफ्ना अती आश्यकका बस्तुहरु समेट्न भ्याए,तर थु्प्रैले १० मिनेट भन्दा कम समयमा दिन,रात र माया साट्दै आएको घर चिसा आखा लिएर ज्यान जोगाउने स्थल तिर लाग्नु पर्यो। ७ जना भन्दा बढिले त यो भिषण आगोबाट ज्यान समेत जोगाउन भ्याएनन्। ४ जना मेक्सीकन मुलका गैरकानूनि ठानिएक ब्यक्ती त एकै ठाउमा अंगार सरह भेटीएका थिए। गैरकानुनी आप्रबासीको ब्यथा पनि ब्यग्लै छ। मेक्सीकोसंगै जोडिएको यो राज्यमा लस एन्जलेसमा मात्रै १० लाख भन्दा बढि गैरकानुनी आप्रबासी छन। आगोको रापले चारैतिर ढाकेको समयामा मानिसहरु आफ्ना सरसमान लिएर सुरक्षित स्थलतिर लागि रहंदा गैर कानूनि आप्रवासीहरु जागिर नगुमोस भनेर खेतमै काम गरिराखेका भेटीएका थिए। कती त चर्च तथा सामाजीक संस्थाको मद्दले उद्दार गरीए तर जतिले सुरक्षा अधिकारीको सहयोग लिए, तिनीहरु समातीए तथा सिधै अमेरीका निकाला भइ तिनीहरुलाइ आफ्नै देशमा पठाइयो। पुरै क्षेत्र आगलागीको चपेटमा परेकाले काम पाउने समस्या त हुने नै भयो,केही गैरकानूनि आप्रबासी भने आगोले बनाएको फोहोर सफा गर्न पाइने आशाले यता उता टहलिदै थिए। तर जतीले ज्यान गुमाए,प्राय सुरक्षा निर्देशनको अबज्ञा गर्नेहरु नै धेरै थिए।हुन त यो भयानक आगलागीको नोक्सानको लेखा जोखा हुदै छ,तर अहिले सम्म ७ जनाको म्रित्यु,१०० जना जती घाइते, १५०० घर नष्ट भएका तथा १० करोड डलर मुल्य बराबरको नोक्सान भएको अनुमान गरिएको छ। तर भोलिका दिनमा यो संख्या बढ्ने निस्चित नै छ। ५ दिनको लगातार जुदाइ पछि सुरक्षा अधिकारीहरु यो इतिहासकै एउटा भयानाक आगलागी ठेगान लाग्नेमा ढुक्क छन।

राजालाई ढुंगा हानेको होइन गणतन्त्रलाई हानेको हो।

राजालाई ढुंगा हानेको होइन गणतन्त्रलाई हानेको हो।

जग जाहेर भै सक्यो कि मंसिर ६ को संबिधान सभाको चुनाव हुन न दिने को हुन् भनेर। आफैले गरेको संझौताको बर्खिलापमा अनेक माग तेर्साएर चुनावै हुन नसक्ने र अनिश्चितकाल सम्म सार्नु पर्ने परिस्थिति माओबादीले ल्याएका हुन्, यसमा दुइमत नहोला।तत्काल चुनाव नहुनुमा माओबादीले जे जति फाइदा देखेकाछन् र लुटेकाछन्, त्यसको हजार गुणा राजालाई भएको छ, ध्रुब सत्य यही हो।निश्चितरुपमा अहिले पनि चुनाव भैहाल्यो भने गणतन्त्रबादीहरु कै प्रचण्ड बहुमत हुने हुन्छ। संबिधानसभाको पहिलो पूर्ण बैठकले राजतन्त्र बारे फैसला गर्ने भन्ने ७ दल र माओबादी बीच संझौता र समझदारी भएकै हो। यता बामपंथी खेमाले नेपाली कांग्रेसलाई दरबार परस्त भनी लगाउंदै आएको पुरानो नारा अब आएर कांग्रेसले संस्थागतरुपमै "गणतन्त्र" बाहेक अर्को बिकल्प न रहेको भन्ने निर्णय गरे पस्चात त्यो नारा पनि काम लागेन। धुमिलो आकशमा रहेको शंकाका बादलहरु पनि रहेनन्।

तर जनताको उच्च आकांक्षा, अस्तब्यस्त र अन्यौल प्रशासन र फितलो सुरक्षाको कारण बढेको अराजकताले गर्दा यो स्थिति जति धेरै बेर लम्बियो त्यति धेरै जनमानसमा गणतन्त्र प्रतिको मोह पातलिंदै जाने निर्बिबाद छ। तसर्थ अरुले अप्रत्यक्षरुपमा भने पनि म त भन्छु प्रत्यक्षरुपमा राजालाई बाहेक अरुलाई चुनाव नहुनुको फाइदा छंदै छैन।फेरि अकुत सम्पति भएको, खुराफाती दिमागको भन्डार भएको राजाले अनेकन् जायज नाजायज खेल खेल्नको लागि पर्याप्त समय र अबसर दुबै मिलेको छ। यसमाने मा माओबादी र राजाको सहकार्य मान्ने कि न मान्ने?

माओबादिलाई फुट्या कौडि बराबरको फाइदा हुने वाला छैन। झन उल्टो माओबादिको असली रुप दिनानु दिन छर्लङ्गिने र जनाधार खस्किदैं जाने बाहेका अरु सकारात्मक परिणाम निस्केला भनेर सोचेको छ भने त्यो डाक्टरी पास गरेका बाबुरामको खोज पनि कागजको खोस्टा बाहेक केही नभएको पुष्टी हुन्छ। सके त कहिलेइ चुनाव हुन न दिने र मौका पाउना साथ "कू" गर्ने ज्ञानेको सोच मा पूर्ण समानुपातिक निर्बाचन को एकोहोरो रट ले टेवा दिएको मान्दा अनर्थ हुंदैन होला। पूर्ण समानुपातिक चुनाव मागलाई एक छिन माने लिउं, सबैले मानी हाले रे। अब हुन्छ के त? कुनै पनि पार्टीको सामान्य बहुमत पनि हुनेवाला छैन किन कि ५०% भन्दा बढी एक पार्टीले भोट ल्याउला भनेर सोच्नु पनि संभव छैन। यस अर्थमा संबिधान सभा पछि गठन हुने सरकार मिलिजुली हुने र सधैं अंक को खेल हुने निश्चित छ। यो स्थितिले २०५१ साल पाछि को प्रजातन्त्रकै पुनराब्रित्ती हुने हुन्छ। त्यसैमा माओबादीले अग्रगामी छलाङ्ग देखेको छ र मानेको छ भने मेरो केही भन्नु छैन।

अब राजालाई ढुंगा हानेको प्रसंगमा जाउं। राजालाई ढुँगा हानेर वाइ. सी. एल. के साबित गर्न खोजेको हो? अरु भन्दा हामी गणतन्त्रबादी हौं भनेर सिद्ध गर्न खोजेका हुन त?राजा प्रति हराई सकेको सहानुभूति पलाउदैन र? अझ राजा प्रचारमा आउदैन र? बुझ्ने क्षमता बिहिन जंगली सोचमा शायद यस्ता कुराहरु हुंदैनन्।

निलंबित राजाको के नागरिक हैसियत पनि खोसिएकै हो त?देशमा रहुन्जेल सबैले मौलिक अधिकार उपभोग गर्न पाउनै पर्छ। राजालाई मात्र किन बन्देज? बेकारमा नक्कली क्रान्तिकारिता देखाउन र आफ्ना जघण्य अपराधहरुमा पर्दा लगाउन राजा माथि ढुँगामुढा गर्ने असभ्य काम् गरे। असभ्य भए पनि यी कामले राजालाई अनमोल फाइदा भएकै छ। तसर्थ त्यो ढुंगा राजालाई हानेको होइन, गणतन्त्र र नेपालको भबिष्यलाई हानेको हो। दरबार र माओबादीको सहकार्य र सहयात्राको अनुपम नमूना हो। अस्तु!

बिज्ञापन

- नेपालियन

उत्पादककर्ताहरु बिज्ञापन मन पराउन भनेर अनेक कुरा गर्छन । रमाइलो, हासौ उठ्दो,केटा केटीलाइ देखाएर आदी आदी। अझै इन्टेरनेटका बेव पेजमा भने यस्ता रमाइला याड राखिएका हुन्छन कि, रि-प्ले बटन पनि हुन्छ मान्छेहरुले दोर्हाइ तेर्हाइ हेरुन भनेर। तर कुनै बेव पेज भने बिज्ञापन गर्ने धुनमा सस्तो मेकअपले खुइलेकी केटी जस्तै कुरूप नै भइसकेका हुन्छन। प्रसंग अर्के छ ह्या। यो तलको बिज्ञापन हेर्नुहोस न,क्या बाठो मुसो।सांचोमा राखेको चिज चोर्न हेलमेट लगाएर आएको छ। सांच्चै यस्तो हुने हो भने के हबिगत हुन्थ्यो मानिसहरुको ? सामान बलियो बनाउनु पर्छ भनेर एउटा इन्जिनियरीगं सफ्टव्यार कम्पनिले राखेको बिज्ञापन हो यो।

Update:::
Chana wants to see the funny add of pinky finger which had sparked outrage in Australia. It is a very much debated advertisement brought by australian government. It is not so attractive but it is found that 3/4 of the people think this advertisement is working. Remember, 50 to 60 percent crashes are due to speeding. This cool add not only produces outrage but also decreases fatality due to speeding and brings peace in the society.

This is a video related to this pinky finger for TV advertisement.

दशैंको शुभकामना कस्ता कस्ता

- चना
दशै लगभग सकियो, तर फाट्टफुट्ट शुभकामना आउदै छ । दिक्क लागेर हो कि ब्यस्त भएर हो, यो वर्ष इमेलबाट शुभकामना पठाउने काम बहिष्कार पो गरिएछ । धेरैले शायद यो बर्ष चनाले शुभकामना इमेल पठाएन भनेर हेक्का राख्ने फुर्सदै पाएन होलान । तर थोरैले ठाने होलान दौतरीमा लेख्न थालेदेखुन चनाको भावै बढ्या छ, दशैमा ग्रीट नि गर्दैन साले । दशैको शुभकामना पठाउनु पर्छ भन्ने नसोचेको त हैन, तर यताउता फत्र्याकफुत्रुक गर्दा गर्दै अष्टमि लागीसकेछ, त्यसपछि त के शुभकामना दिनु जस्तो लाग्यो । उसैपनि सप्तमि पछि लगभग सबै अफिस बिदा हुन्छ नेपालमा । बिदेशतिर पनि मिलुञ्जेल मिला'र दशै मनाउने चलन शुरु भा'छ । दशैको चटारो सक्केपछि भएभरका इमेल खोलेर हेर्दा पो देखें - निकै धेरै शुभकामनाहरु चाङ लागीराखेका । २० बर्ष पहिला छुट्टिएका लंगुटिया यार देखिन अस्ति भर्खर चुनावताका बाँडिएका इमेलमा देखेका नामहरु समेत happy vijaya dashami भन्न लाइन कसेर बसेका थिए ।

शुभकामना थरी थरीका थिए, अल्छि लाग्दो ३ शब्द देखुन लिएर हप्तौ लगा'र आफैले बनाको पोष्टकार्ड, पारीवारीक फोटो देखुन लिएर भगवानका तस्वीर समेत, थरी थरीका इ‍-ग्रीटिङ कार्ड देखुन लिएर कवितात्मक संदेश, संस्कृतभाषाको श्लोक देखुन लिएर राजनीतिक उपदेश समेत अनेक थिए । तर निकै थोरै संदेशमा प्रत्यक्ष वादविवाद देखे मैले । नेपालबाट इञ्जिनियर बनेकाहरुको मेलिङ लिस्टमा भने दशैको शुभकामना नेताहरुको सदबुद्धी पलाओस भन्ने आशयको थियो । त्यस उपदेशले केहि चरण वादविवाद समेत गरायो, जुन मलाइ चाखलाग्दो लाग्यो । आज मैले त्यहि वादविवाद उठाएर यहाँ ल्याएँ । केहि ब्यक्तिगत प्रसंग र शब्द चयनमा सामान्य काटकुट गरेर प्रस्तूत गरेको छु । पढेर प्रतिक्रिया लेख्न नभुल्नुहोला है ।

b gurung (2050) wrote:

Dear Alumni,
Best Wishes on the auspicious occassion of Happy Vijaya Dashami - 2064.
May this festival may give "Sadbuddhi" to all political leaders and bring lasting peace in the country.
Warm Regards, > B Gurung> General Secretary, IOEAA

T Lamsal (2051) wrote:

Well said, That's what our Leaders need. Happy Vijaya Dashami to you and all Alumni of IOE.

RC Poudel (2052) wrote:

Who is leader? My concern is on use of specific term..What exactly the "leader" mean on that... I have seen so many leaders or would be leaders of Nepal with in this group too.I prefer, at least engineer group like us, not use such a abstract term in future ( use only well defined term or define on the statement).Any comment, feel free to argue on my email not in group email. Happy Dashain 2064!

T Lamsal (2051) wrote:

It was referred for the political leaders. Isn’t it clear on the text? I thought, it was.
Because...having signed the agreement last year for Constitutional Assembly election, where are we now? Why can n’t the leaders agree on an election even after a year long discussion. What they really want?

They are not willing to go beyond the party politics. Even after becoming unsuccessful on calling the election on stipulated date, no one seems to be willing to offer a resignation from the government. Therefore, it was right to say that the political leaders need ‘Sadbuddhi’. And I hope Durga Bhawani will provide them this Dashain.

If anyone from us (engineers) wants to become a Political Leader, as I gather from my memory, Some of us were among them - Lets Go ahead, and rest of us will stand behind in support. We engineers don’t need ‘Sadbuddhi’ as I believe we already have much of it. It’s only the matter of skill to utilise it, for the great cause of national interest.

b gurung (2050) wrote:

I think this is not a right moment to have more disputes among us. I suppose my words and sentence are very clear to everybody and are not abstract.

We do not need be afraid with the words, like 'leaders'. We know a nepali's sentiments and worries for very serious and dangerous condition of Nepal. Further, we nepalese engineers are not free from the effect of any political decisions, actions & turmoils in the country. We are not landed here from 'Mangal Graha' or any other developed countries. We belongs to, and many of us are living & working in this politically unstable country. We should never think that we are beyond the common citizen or we will not be affected.

The term 'Sadbuddhi' is meant to reflect mutual cooperations and understandings among leaders of the various political parties for the fair election of "CA" as early as possible and then move forward for betterment of the country. Of course, we engineers and engineering societies at large will get the chunk of advantage first once our country comes in track of piece and progress. I wish 'Durga Mata' bless this for us!

t limbu (2051) wrote:

Here we go again...Leaders?
Whether we have something to do with CA or CA has something to do with us, either time will tell or CA will tell us.we know already or for that matter, we better know it now , before it is too late.However when it comes to leaders, our friends focussed explicitly on political leaders, very important, as usual. For me, however, leaders means every type of leaders, be it leaders of engineers, coolies, workers, or whatever professional gropups.

There are already sufficient examples which shows that the leaders of these professional groups can influence the political leaders negatively or positively.Therefore, sadhbuddhi goes for all not just for political leaders.

And when we discuss we rather discuss in an open forum like this that avails everybody rather than discuss in a requested so called private "kothe" mail.
Durga mata does nothing. Either we do it or we dont't do it.
Sadhbuddhi not only for political leaders but for every type of leaders.

पढेर प्रतिक्रिया लेख्न नभुल्नुहोला है । (केहि प्रतिक्रिया नभए - मैले पनि पढें - मात्रै भए नि लेख्नुहोला है त बन्धुहरु ।)

दौतारी सर्भर

साथी भाइसगैको जमर्कोले दौतारीको संगालोमा बाधिएको करिब २ साता बितेछ।यती समयमा २५-३० वटा लेख पस्किसकिएछ। उल्लेखनिय नै लाग्यो,हैन र ?यता बेव साइटमा रंग रोगन पोत्ने काम पनि धेरै गरियो। सुरुमा राखेको लोगो र अहिलेको लोगो आकाश जमिनकै फरक जस्तो लाग्दछ। सबै दौतरीको सहयोगको धेरै नै प्रशंसा गर्दछु।

Sale को मौका पारेर किनेको http://www.dautari.org,%20www.dautari.blogspot.com/तर www.dautari.blogspot.com/ मै समय बित्यो।तर यसको खासै उपयोग गर्न सकिएको थिएन,आज चाही यता उता गरेर त्यसको थान्को लगाएको छु। २४ घन्टा लाग्छ रे यसको असर देखिन,त्यस पछि http://www.dautari.org/ ले राम्रोसंग काम गर्छ होला। दशैले हो कि,लेखहरु यो साता त्यती थपिएन। हुन त भर्खर बामे सर्दै छौ,दौडनको लागी समय पक्कै लाग्ला तर एक हप्तामा ७-८ सयपटक झुल्किन भ्याएछ दौतारीले। उता sajha.com मा चाही औसी लागेको लागै भयो, dautar.org को सेन्सर हटाउन सकिएन। तर पनि सेन्सरमा प्वाल हुदा त्यसको उपयोग गरेको छु - कारण दौतारीको जानकारी त सबैलाइ दिनु पर्यो होइन र ? पुराना तथा नया दौतारी भएर दौड जारी नै राख्दछौ,दौतरीमा सामेल भएर हौसला दिंदै गर्नु होला।

परदेशमा दशै

बिदेशमा नेपाल धेरै दुख्छ,झन चाडबाड आए त मन नै नेपाल पुग्छ। यस्सो टिका लगाएर निस्कन पाएको छैन,इस क्युजमी यु ह्याभ ब्लड अन योर फोरहेड भन्छन,के भन्नी के भन्नी हुन्छ । यो पटकको दशै नि खल्लो भयो। बुवा,आमाको आशिष फोन बाटै लिइयो। तर पनि नेपाली जम्मा भएर नेपालकै जस्तै जस्तै रमाइलो गर्ने प्रयास गर्दा यस पटक अली भिन्न रह्यो । एक आपसमा टिका र जमरा लगाएर, शुभ-कामना साटा साट गरेर दशैलाइ रौनकता थपियो। मासु भातले मात्रै दशैं कांहा हुन्छ र ? तर यो अमेरीकामा कता गएर खेल्ने लिंगे पिंग ? अनि त त्यही मासु भातमा सिमित हुन्छ दशैं। धन्न बोकाको फ्रोजन मिट ग्रोसरी स्टोरमा पाइन्छ। तर काठ काट्ने कराउतीले काटेको मासु खादा खादा,काठ नै खाइयो कि जस्तो लाग्छ आजकाल त यो फ्रोजन मिट।

यस पटक भने अलि भिन्नै अनुभव रह्यो।पोहोर सालबाट पढाइ सकिएकाले होम्वर्क र प्रोजेक्टले थला पार्ने दशै यस बेला फुकार गोरु जस्तै भइयो। फुर्सतीलो समय खसी खोज्नमा लागें। अचम्मै!खसी,बोका,भेडा जे चाहियो,त्यही पाइदो रहेछ याहां। असन बजार जस्तै, पैसा भए जे पनि पाइने। तर त्यो खसी खाने मान्छेको त कालै कपाल हुदो रहेछ की क्या हो ? खसी किन्नेको भिड मेक्सिकन,भियतनामिज र केही नेपालीले भरिएको थियो। एकातिर रगत थाप्ने,अर्को तिर रौं फाल्ने अनि अल्ली पर भुडी सफा गर्ने,गाउंकै याद दिलायो मिनीसोटाको खसी बजारले। नवमीको दिन थियो।देबीको थान भए पो बलि दिनु,यो बधसालमा कता रगत चढाउनी? तर मंग(hmong)हरुले त त्यही पनि पुजा गर्दा रहेछन।हाम्रो मात्रै हो कि तिनीहरुको पनि हो दशै, तर तिनीहरुले बोकालाइ पानीले मन्छिदै, धुप बत्ती बाल्दै मार हानेका थिए। कोही कोहीले त गाडी पुजा पनि गरेका थिए। म खसीको भुडी सफा गर्दै यि सबै कुरा दंग परेर हेरेको थिए।

हामीले त यसो दशै यता उता गरेर भए पनि मनाउछौ,वालमार्टबाट माटो किनेर भए पनि जमरा राख्छौ,अबका पिडीले के गर्लान? धन्न टुटे फुटेको नेपाली सम्म बोल्छन। कस्तो मिठो तरकारी हुन्छ,इट स्टीन्क्स भन्छन। रोटे पिगं,लिगे पिगं त यिनीहरुलाइ त कथा नै हुन्छ।

अब त दशैलाइ पनि अमेरिकनाइज गर्नु पर्ला जस्तो भइसक्यो।

दशै आयो Maple फुल्यो

Enjoy गरौला।

Credit काहां पाउंला ?

Shop lift गरौंला ।

Shop lift भन्दा त बरु separate बसौंला ।