को हौ?

 मेरो कल्पनाको शहर

अनवरत पछ्याइ रहने  

जति म खोतल्छु त्यति अद्रिश्य 

जति म कल्पन्छु त्यति प्रीय

 समिप ल्याउदा क्षितिज बन्ने  

मिर्मिरे बनेर जिस्काउने 

गोधुलिको छाया बनी 

सपनामा आउने !!

अहो! कस्तो  अाकृति यो अलौकिक !

दिएर स्पर्स मेरो आत्माभित्र 

छोडेर अमृत मेरो मुटु भित्र 

स्वर्गिय मेरो कल्पनाको शहरमा 

कोठामा,झ्यालमा,बाटोमा 

मेरो जिन्दगीको फूल वारीमा 

पराग बनेर आइ दिने 

तिमी को हौ ?!!