मनोज गजुरेलको नक्कली अमेरीका

मनोज गजुरेल,हास्य कलाकार। स्टेजमा मुकुट लगाएर कहिले राजा त कहिले सर्बहारा बन्छन। बेलाबेलामा समसामयिक लेख जस्तै देखिने हाउडे लेख लेख्छन। हाउडे यस अर्थमा कि लेख साच्चै हो कि जस्तो लाग्छ तर पूरा बकम्फुस। लेख न हो,त्यसमा हाऊ भाऊ देखिने हैन क्यार, रिसाय पनि हासे पनि उही क देखी ज्ञ सम्मका अक्षर उस्तै देखिन्छन। सायद केही पहिले दिनेश भाइ झुक्किएर यिनै गजुरेलको बकम्फुसे लेखलाइ स्रोध ठानेका।


एउटा चतुरेकै लेखमा किन जोहोरी खेल्नु पर्यो त भन्नुहोला। यस्तै चतुरेका कथाहरुमा थरै रुमलिएका छन र अमेरिकालाई त्यस्तै ठान्छन। एक पटक अमेरिका आएकै २-४ दिनमा फिल्ममा देखिए जस्तै देखासिकी गर्दा एक हप्ता भित्रै अमेरिका आएका बिध्धार्थी संधैको लागी नेपाल फर्कनुपरेको थियो। चलचित्रमा देखिए जस्तो अमेरिका त्यस्तो छैन। नत यिनै चतुरेको दाऊपेच जस्तो छ।


अमेरिका एउटा धर्म निरीपक्ष देश हो। तर अचम्म सरकार खुलेरै कुरा गर्छ "अन गड भी ट्रष्ट",अर्थात हामी भगवानमा विस्वास गर्छौं। हरेक परिवार प्रत्यक आइतबार चर्च जान्छन। क्रिस्चियिन मात्र होइन जिउज पनि हप्तै पिच्छे आफ्नो टेम्पल जान्छन। बाताबरण त्यस्तै भएर हो कि अमेरिका छिरेका मुस्लिमहरु पछी धर्ममा अतिबादी बन्न पूग्छन। यो त तपाईहरुले समाचारमा पढ्नु भएकै होला। हिजो मात्र १० जना अमेरीकी मुस्लिमले पाकिस्तानमा म्रित्युदण्ड पाए। भारती, नेपाली पनि हप्ताको अन्त्यमा मन्दिर तिरै जाने जमर्को गर्छन।


खानाकै कुरा गर्ने हो भने यो देशमा हरेका देशका अथेन्टिक खान पाइन्छ। मसलाकै कुरा गर्ने हो भने सबै एकपोर्ट क्वालिटी। काठमान्डौको पिठो मिसीएको बेसारको धुलो जती हाले पनि पहेंलो हुदैन,यांहा अलिकती हाल्ने बितिक्कै पहेलों हुन्छ। मसला उस्तै राम्रो पाइन्छ। सुरुमा आउंदा यो अमेरिकामा पाउरोटी खाएर बित्ने भो भनेको त किसीम किसीमको बास्मती चामल पो पाइने रहेछ। नेपालमा मौसममा मात्रै पाइन तरकारी यांहा बार्हैमासे। चिचिण्डो,पर्बल,पिंडालू,कर्कलो,कटहर नपाईने केही छैन। रेष्टुरेन्टको त कुरै नगरौं,यांहा हरेका प्रकारका रेष्टुरेन्ट छन,कुने देशको खाने बस खल्तीमा पैसा भए पूग्छ।

अब कुरा रह्यो मनोज गजुरेलको नक्कली अमेरिका। एउटा अमेरिकीले राम पनि भन्न सक्दैन त? त्यो पनि नेपाली आप्रबासीको सन्तानले? अमेरीकीले प्रष्ट रुपमा नेपालीको नाम मात्र भन्ने होइन की नेपाली असल खान पनि बनाउन जान्दछन। एक हप्ता अघि मेरो काममा एउटा नानीले गाउं घरको भन्दा मिठो आंपको अचार बनाएकी थिइन। अब नेपालीको छोरोले रामलाई र.याम,सितालाई स्विटहार्ट,रामायणलाई रिमाइण्ड आदी आदी भन्ला त? यो त १० पुस्ता हुर्केको अमेरीकीको बच्चोले पनि भन्दैन। अझ अमेरीकामा अरुको नाम सही तरिकाले उच्चारण नगरे एकदमै नराम्रो मानिन्छ। त्यसैले उनीहरु दो्र्रहाइ तेर्हाई नाम सुद्दसंग उच्चारण गर्छन। यदी तपाईलाइ माइनोज भनेरै नेपालीको बच्चोले बोलाए तपाइलाई जानी जानी अफेन्ड गरेको हुनुपर्छ। एकादूइ इडियटलाई देखेर सबै नेपाली त्यस्तै हुन्छन भन्ने ब्यर्थ हो। त्यसैले भोलीका बिदेशमा बस्ने नेपाली सन्तती कस्ता होलान भनेर मिर्गौला घुमाउन छोडिदिनुहोस,ह्यमुरलाई ह्युमर जस्तै बनाउनुहोस,नेपाली भावसंग खेलवाड नगर्नुहोस।