सुमन बगाले
फाट्दा मुटु नदेख्नेले लुगा फाटदा देख्यौ प्रिया
रुख चढाइ बन्चाराले फेद गिडी ढाल्यौ प्रिया
पुर्णिमाको जुनमापनि कालो दाग औलाएर
दोबाटोमा अल्झाइ पाइला अन्तै चाल्यौ प्रिया
भ्रुण मै मरे कोपीला रुखो बोटको के रङ रुप
चिनो दिइ सम्झनाको भित्र भित्रै पोल्यौ प्रिया
गाइ मारेर गधा पुज्ने चलन चल्ती तिम्रो रैछ
धोइ पाप पखाल्नलाइ लाख बत्ति बाल्यौ प्रिया
सँगै हिड्ने सहयात्री नहुने रहेछ जिवनसाथी
बनी काल हिजो आज जिस्किन थाल्यौ प्रिया
सुमनजी आफ्नो ब्लगमा अन्य गजलहरु पनि पढ्न सकिन्छ
3 Comments:
nice suman ji!
प्रबिण जी पनि त लेख्नुहुन्छ नि होइन र? तपाइका गजल हिजो आज देख्दिन नि, कि सन्यास लिनुभयो?
सुमन जी का गजल राम्रा छन। लेख्दै गर्नुहोला। हामीलाइ पढ्न मौका दिदै जानुहोला।
सम्झिनु भएकोमा धन्यबाद छ बिप्लब जि!
कहिलेकही जानी नजानी भनेपनि लेख्ने गर्छु । लेख्दै छु दौतरिमा पनि सन्यास् भने लिएको छैन है, साहित्य लेखनमा पनि सन्यासको कुरा हुन्छ र भन्या? केही दिन पछि नै आउँदै छ मेरो गजल ।
Post a Comment
>>> कमेन्टको लागि धन्यवाद !